Als ambachtelijke smeden uit de bouwnijverheid willen wij  met onze kennis en skills een bijdrage leveren aan de cultuurwaarde van de leefomgeving. En aan een erfgoed-patrimonium dat voor de komende generaties behouden blijft. Daarom is het belangrijk het materiaal van historisch smeedwerk en hun ambachtelijke uitvoeringstechnieken te begrijpen. In de huidige bouwpraktijk is het gebruik van staal en zijn talloze samenstellingen, RVS en aluminium de standaard. Dit in tegenstelling tot vroeger, toen smeedijzer en gietijzer werden gebruikt. Oud smeedijzer en staal onderscheiden zich door de productiemethode. Bij het vervaardigen van smeedijzer neemt men een deegachtige vorm waar, en bij staal en ijzer een vloeibare toestand. Hierdoor bestaan grote verschillen in samenstelling en structuur. Het oude smeedijzer heeft een gelaagde en vezelige structuur met slak en heeft een laag koolstofgehalte tussen de 0,02% en 0,07%. Staal heeft een homogene structuur. Het vraagt echter om een specialistische kennis en ervaring om het verbonden smeedwerk uiteen te halen, zorgvuldig te behandelen (een nieuwe afwerking baseren wij op kleuronderzoek.) en opnieuw, overeenkomstig de oorspronkelijke techniek te verbinden. Bij restauratie worden de ontbrekende of te fel aangetaste stukken opnieuw uit smeedijzer gemaakt.